Eind jaren ’90 heeft de Belgische dancescene haar kinderziektes overwonnen. De mooie playbackende frontvrouwen van de beginjaren zijn vervangen door mooie zangeressen met sterke stembanden. Van de UK, US tot Brazilië, overal voeren Belgische dance- en tranceformaties de charts aan. Maar dat buitenlandse succes heeft soms een donkere keerzijde. De druk op de artiesten is verstikkend, zangeressen worden als producten behandeld en het geld blijft vaak aan de verkeerde handen plakken. De Belgische pers volhardt in zijn rol van koele minnaar. De nieuwe gitarist van dEUS is vermeldenswaardiger dan een uitverkocht stadion met 60.000 dance fans.